Gedicht van Nancy.
Nancy heeft dit gedicht geschreven voor zichzelf en om alle andere lotgenoten te laten weten dat het soms wel eens fijn is om de dingen van je af te kunnen schrijven. Bedankt Nancy.
Hoe
moet ik dit gaan verwerken
Zonder
als in een dorre bloem te verwelken
Gelukkig
heb ik mensen ontmoet
Die
me het leerde van hoe je het doet
Ik
heb heel veel van hen geleerd
Al
hoe wel in het begin heb ik me verweerd
Ik
wist niet wat ik kon verwachten
Want
ik had heel andere gedachten
Ik
dacht bij mijn eigen , wat is dat hier
Ik
kende van dat heel gedoe geen zier
Ik
heb hen en me zelf kans gegeven
En
mocht er leuke tijden beleven
Ooit
had ik spijt dat ik daar naar toe
moest gaan
Maar
nu ben ik fier dat ik er heb tussen gestaan
Ik
heb nu leren leven op mijn manier
Nu
weet ik wat het betekend intens plezier
Ik
weet nu wie ik ben en wat ik kan
Ik
heb niet de kracht van een man
Ik
ben niet een lappen pop aan een koord
Ook
ik ,ik heb mijn eigen woord
Ik
heb een weg gevonden om op verder te gaan
Hopelijk
tot het einde van mijn bestaan
Ooit
zal ik beter worden, en zelfs genezen
Al
hoe wel de wetenschap heeft dit nog niet bewezen
Om
te eindigen waar ze terecht willen komen
Om
dat ik bij hen terecht kon om te steunen
Bedank
ik allen , dat ik bij hun terecht kon om te leunen