Het verhaal van Aad
Mijn naam weet jij al, maar ik zal
mij toch nog even voorstellen.
Ik heet dus Aad Wenneker 48 jaar (huisman)
en vader van 3 kinderen (een jongen van 23 jaar een dochter van 19
jaar (bijna 20) en nog een dochter van 18 jaar.
(Ik ben in 1993 gescheiden) Woon nu
3 jaar in wassenaar met een hele lieve vrouw.
Heeft daarvoor 18 jaar in
Hoogmade gewoond.
En 18 jaar bij een rozenkweker in
Woubrugge gewerkt tot dat niet meer ging.
Ben in 1990 voor 80/100% afgekeurd, dus
in de WAO wat mijn zeer heeft aangegrepen maar het ging toen echt
niet meer, kon bijna niet meer lopen alles deed mij zeer zelfs mijn tenen
knieën heupen rug handen pols noem maar op.
Heeft in die periode heel wat
afgedokterd, zij wisten geen raad met mijn, wisten het beestje geen naam
te geven, het hoorde wel bij reuma maar wat voor, later kwam
naar voren dat het wel eens Fibromyalgie kon zijn, maar dat heeft wel even
geduurd. Ik kreeg medicijnen voor geschreven (prednison) voor de
pijn en feldene om de ontstekingen af te remmen.
Heb in die periode veel pijn gehad. Ben
in die tijd veel minder suiker gaan nemen omdat mijn suikerspiegel niet goed
was. Later is de pijn wel wat afgenomen je verlegt de grens telkens,
maar met vochtig weer is het weer veel erger, zomers met droog weer is
het wat minder.
Toen ik in wassenaar een anderen
huisarts kreeg moest ik wel van de prednison af omdat ik dat al veel te lang
slikte, en heel slecht is voor je botten. ik moest maar paracetamol gaan
proberen maar dat helpt niet bij mijn nu slik ik paracetamol met
codeidefosfaat
en dat helpt wel iets ik probeer wel zo
weinig mogelijk te slikken wand het is toch allemaal rommel wat je slikt ook
slik ik amitriptyline.
Een ding weet ik wel je moet blijven
lachen ondanks alles en probeer stres te voorkomen wat wel eens niet
meevalt.
Mijn vriendin werkt in de Thuiszorg, dus
doe ik het lichte huiswerk. En ondanks alles voel ik mijn heel gelukkig,
Hier wilde ik het even bij laten.